....y empieza lo bueno!

Se antes pecaba de soberbia e de non regularidade, agora as tornas cambian e parece que me estou volvendo mais regular en canto a ciclismo se trata e non son tan "cantamañanas".

Ahora ben recapitulo toda a semana. O martes entrenamiento de desoxidacion de pernas baixo a chuvia, e como o mercores estaban as zapas empapadas asi que...estatica que toca!Logo paliza o xoves, un dia con pinta de querer chover peeeeeero non choveu!!!gracias a dios, e claro eso impulsate a machacarte asi que decidin facer a volta do tour e claro se segues os consellos dos mais sabios da materia "de menos a mais" parece que todo mellora asique logo de unha larga subida pero moi rapida afronto a carrretera de Carcacia ai xa mais forte e camiño de casa subir desde Padron e chegar a casa con uns bonitos 70 km e moito dolor de patas. E claro algo me ten que pasar a min e non puiden sair nin venres nin sabado (Obligación). Pero si o domingo para que Juan me siga asombrando! despois de despedirme do meu tiastro Fer e de Carlos e Pato que se ian por carretera nos fumos ao pedroso...e que dia!!!despois dun ataque do abuelo, outro de Dabiz ao cal respondin colocandome terceiro pero problemas mecanicos impedironme seguir e despois xa estaba moi axfisiado pero ainda asi seguin tirando forte ata arriba.Total ben para a forma na que me atopo

Asique oxe disposto a pasear a flaca para que non se enfade, baixo Cacheiras e volta a miña ruta favorita carretera de Carcacia!chegada rapida a Padron e chamada ao padriño para poder arranxar a bici...vale vale 30 min e xa estou.....o carallo facia moito venton en contra e quixen atallar por augasantas....ERROR!!!!despois de facer pipi dinme de conta que a carretera non era a mesma xa que habia unha subida de carallo tan larga e dura, durisima que pensei que estaba chegando a Luna e cando me atopo en sitio coñecido...estaba a 24 km de Santiago...pedal!!!!como un tolo, como se acavase o mundo tiña que chegar a Cobas moi rapido en nada xa estaba n carretera de Noia solo baixar e moi forte ata Bertamirans onde me crucei co Padriño "Deixa a tua bici e colle a miña que se esta a oxidar" e asi foi e cheguei a casa famelico e cansado pero cheguei con cerca de 80 kilometros...casi nada

Creo que vou por bo camiño!Sen mais

PS

Ante as adversidades, peito!

Pois si oxe comecei a prepararme e sain a eso das 10 menos viste da miña casiña, o certo e que o ceo estaba bastante anubrado e parecia que queria chover e asi foi, aos 5 kilometros comezou o aguacero e moito vento en contra e asi ata chegar a Carcacia onde me parou de chover. O certo q que quedei algo parvo ao ver con que velocidade se movian piñons mentres subia con as coronas do medioEsa foi a miña primeira sorpresa que non dudaria moito xa que os % me facian axfixiar o cal era de esperar. Despois camiño dos Anxeles comezou a chuviscar pero nada como o calor de tua avoa como para secarte. Despois da parada obligatoria onde miña avoa para recoller unha cousa, todo para arriba en direccion a Santiago non sen antes saudar a Martin! o cal parece que se sorprendeu un pouco de verme. Todo ia uns 45 kilometros e xa estaba case en Roxos e foi pasar a casa de Fer e virme a auda enriba...como chovia!non podia ver nada e claro se paro...asique a poñer o chuvasquero en marcha ante a perplexidade de dous amables garda civiles.

Asi valoro o dia de oxe con un 6. Non estuben nada mal, solo foron 60 kilometros pero moi condicionado polo vento en contra e a choiva pero mais o vento, asi e todo non ai excusa!
mañan a correr que teño moi molladas as zapatillas jejejej

para mi unico segudidor, un piropo de mi madre:
al apuntarme a los soplaos me dijo mi madre: "Va alguno de tus tios?" "no mama" "Va Fernando" "Creo que si" "Entonces puedes ir" Fer eres mi tercer tio macho!!!!

PS

Obxetivo 2010

Como si do Plan ADO se tratase xa teño pensado o calendario 2010.
este ano vai todo planificado a ver se asi saco algo de fisico.
Estarei forte para ese Criterium do señor Jorge no mes de marzo e como nona nosa marcha en Abril no que non descarto ir aos Anxeles unha semana antes e facela enteira toda unha semana solo para poder ganar. E como novidade eu Rodrigo Cerviño Montero levarei o dorsal 1863 na IV Edición dos 10.000 del Soplao!164 kilometros de puro MTB para mis piernas para o que tendrei que entrenar moito e moi moi duro. Este ano ten que ser o meu ano de despunte que solo se escoite: "Puto Pequeno non hai queno o colla". Pero non basta con escribilo ou soñalo, hai que curralo moito entrenar horas e mais horas, dia si dia tamen, coller peso a base de entrenar desarrollar todo o meu potencial e asi solo pensar: "Oxe tamen chego eu o primeiro". Na miña mente esta ganar, solo ganar por poderio fisico. Pero tempo ao tempo todo chegara como me di meu padriño. E para finalizar a ver si Fer me permite acompañarle en esa super ruta que tiene planeada Bertamirans-Manzaneda que ten moi boa pinta asi para optimizarme.

E todo esto e letra o resto dictarao o tempo!Entrenar e xenio e resto vira solo!!!!!


Saludos PS

Xenio!!!

Cambio o titulo de "sensaciones" polo de xenio jejeje.
Pois ben este domingo fumos subir as antenas Scala. Eu solo as subira duas veces: a primeira foi en decembro de 2007 e foi un completo desastre xa que tardei minimo hora e pico en chegar arriba; vamos para olvidar, pero doi na segundo na que sufrindo como un capullo e collendo uns metros de ventaxa logrei chegar en 3ª posición facendo unha moi boa ascension. Pero este domingo xa non era o mesmo Roi. Faltabame forza pero asi e todo non subin tan mal e do cal saco varias cousas en limpo. 1 Son un pesimo descendedor. 2 Concentrandome moito e sabendo sufrir subo moito mellor do que me espero. 3. Tou recuperando pouco a pouco a forma. Segundo os meus plans deberia estar infinitamente mellor a finales de Febreiro e agora si penso que podo ser porque non un bo escalador sabendo entrenar moito e ben e sufrindo como o que mais. Aínda me queda moito camiño por percorrer pero creo que podo avanzar a pasos de xigante como o ano pasado e chegar a marzo en moi boa forma para seguir aumentando no verán e asi afrontar novos retos, con moi entrenamiento e xenio, moito xenio!

Que os Reis Magos sexan bos con todos vos!

PS